In een recente storm is er aan de rand van het bos een dode boom omgegaan. Niets aan te doen, dat hoort er bij. Helaas heeft hij ook een mooie, nog totaal gezonde berk in de val meegenomen. Jammer voor het bos, jammer voor de boom, maar wel goed voor de houtstapel en de haard volgend jaar. Eerder moest de kruin er al aan geloven, nu is het zware werk aan de beurt: de dikke takken en de stam.
Het eindresultaat na een dag zagen
Nu is het handmatig in blokken zagen van een boom nog een machtig inspannend werkje. Altijd blijft het oppassen geblazen als je met bijl en zaag in de weer bent, zeker als je vermoeid begint te geraken. Ironisch genoeg weet ik me juist met het kleine snoei-klapzaagje te verwonden. Een losse tak blijft ergens achter haken, geeft een tik tegen mijn hand en ik haal zo een vinger over het snijblad: vijf mooie rechte sneetjes. Het leed is gelukkig te overzien, maar het toont maar weer aan dat een ongeluk in een klein hoekje zit. Met de ebho-kit is het gelukkig snel verholpen.
Water koken voor de lunch
Halverwege de mini kampkeuken er bijgepakt: koffie zetten en worstjes opwarmen. De trouwe Trangria mag het doen, met al dat hakken en zagen is een vuur bouwen me wat te omslachtig. En het is wel fris, maar de combi van een paar lagen merino wol en de nieuwe tweedehands aanwinst, een Swanndri Bushshirt, functioneren prima en houden me goed warm.
Worst en koffie! Lumberjack lunch
Thuis zal ik niet snel naar broodjes knakworst grijpen voor de lunch, maar hier in het bos past het temidden van alle activiteit wonderwel. Met de buik vol warmte lonkt een wandeling meer dan direct weer aan de arbeid te gaan. Eerst de boel een beetje laten zakken, zo is het excuus 🙂 Zoals al wel voorspeld, ook op een klein stukje bos blijf je zaken ontdekken die eerder nog helemaal niet opgevallen waren. Dat er een stukje verderop een buurman specht woonde was al wel bekend, en ik vermoed dat er in de nabije omgeving ook een paartje buizerds nestelt. Die komen in ieder geval vrijwel iedere keer overwaaien. Maar nu valt op de grens tussen bos en akkerland een hol op, ik heb ook buren op de grond!
Hol in het bos
Het is een vrij grote ingang, zeker 15 cm breed. Een overijverig konijn? Normaal struikel je bij konijnenholletjes over de keutels, hier kan ik er niet één ontdekken. Ook valt op, dat er een borstbeentje van een vogel voor de ingang ligt. Toeval, of eetsporen? Er hangt geen penetrante geur, dus waarschijnlijk is het geen vos. Marter? Een beginnende das? Ik heb geen idee. Binnenkort dus maar eens een sporenweitje harken als er weer een nachtje overnacht wordt. De sporen die er nu staan zijn te vaag om iets concreet in te onderscheiden. Oh well, hebben we weer wat om naar uit te kijken. En tsja, dan is er wel weer genoeg uitstel gepleegd: terug naar het zagen!
