De wildpluk Bergamot d’Esperen peren werden in het najaar tot sap geperst en op gistingsfles gezet (zie hier), en waren al enige tijd rijp om gebotteld te worden. Maar ja, bottelen is best een klusje, dus talm talm talm. Deze zondag kwam het er dan eindelijk van. Soms gaat het soepel, soms ook niet… Met een badkamer die blank staat van de perry, een half honderd kroonkurken die verloren gaan omdat de zak wegglipt, flessen die niet schoon wensen te worden en een kroonkurkapparaat die spontaan midden in een sessie bottelen besluit om vijf minuten alle service te weigeren, zit vandaag zeker niet in de ‘soepel’-hoek. Oh well, het hoort er bij. Eerst de flessen maar eens een bad geven
Flessen in een badje van Chemipro Oxi
De Chemipro Oxi zou het meeste vuil er wel af en uit moeten krijgen. Helaas bleek dat voor een fles of 10 niet het geval, gelukkig heeft de ervaring geleerd om ruim in te zetten. Er was dus nog wat uitwijk mogelijk 🙂 Daarna de boel steriliseren met sulfiet en in de flessenboom. De nieuwe hevel, een dikslangig gevaarte met een aanblaasrietje, werkt prima bij het hevelen van gistingsflessen maar is hopeloos bij bottelen. Met een kwart liter op de vloer, de badmat, mijn bril en in mijn haar was dat maar weer eens pijnlijk duidelijk. Gelukkig is het oude, vertrouwde kleinere heveltje er nog. De opbrengst is niet mis: aangevuld met een kleine liter appelsap voor de hergisting op fles komt de oogst uit op 2 keer 31 flesjes perry!
Perry in twee kleuren
Het sap heeft in twee 10-liter gistingsflessen staan gisten, en dat levert dus bij nagenoeg gelijke input daadwerkelijk twee verschillende drankjes als output op. Het verschil is frappant, vooral de kleurafwijking valt op
Twee broertjes in verschillende tinten
Ze worden verschillend gelabeld, zodat later te herleiden is welke uit welke fles komt. De 62 flesjes mogen bij de rest van de brouwsels in de kelder gaan staan, en na het fysiek harde werk van plukken, persen en bottelen komt nu het zwaarste werk: de mentale sterkte hebben om de flesjes lang genoeg te laten rusten om ze op dronk te laten komen 🙂 Gelukkig heb ik nog een mooie set cider van de Normandische workshop dus vanavond komt de beloning uit eigen kelder!
De eerste perry is geproefd, meer uit nieuwsgierigheid dan dat ik dacht dat hij al op dronk zou zijn, Technisch zit het goed, gelukkig. Geen rare smaakjes of zuur. De smaak laat nog wat te wensen over, dus de arme jongen is inderdaad nog lang niet op dronk.