Kokkels rapen met de dames

Schelpdieren in de winkel zijn duur. Waarom zijn schelpdieren duur? Wellicht omdat ze alleen supervers verkocht kunnen worden. Wellicht omdat we leven naar het “wat je van ver haalt is lekker”, waardoor onze kokkeltjes naar Spanje worden gereden en hier de Zuid-Europese palourdes in de schappen liggen… Ik weet het niet. Wel is duidelijk dat kokkeltjes rapen makkelijk is, vrijwel gegarandeerd een mooie vangst oplevert, en als je het weer voor het uitzoeken hebt, ook nog eens een heel aangename besteding van een middag.

Het dochtertje heeft een logé over, het tij valt midden op de dag laag en de zon gaat schijnen: het is weer eens tijd voor een trip naar het strand. Iedereen laarzen aan, de man een hark of schep, een emmer, en rapen maar!

Kokkels rapen

Op zoek naar de mooiste…

Voor de kids is het geweldig, het schat-zoek-instinct slaat snel aan, en wie oh wie zal de mooiste of grootste vinden? Zoals op eerdere trips al wel gemerkt is de aanbevolen techniek met de hark onhandig. Domweg met de handen door de modder werkt een stuk efficiënter. Binnen een half uur is er grofweg een halve emmer bijeen, meer dan voldoende voor een paar maaltjes.

Kokkelrapers

We zijn niet de enige

Het strand wordt door vele Aziatische gezinnen gebruikt om, net als ons te foerageren. Ook ben ik al eens Belgen tegengekomen, die naar strandgapers aan het graven waren. Wederom zo’n schelp die lokaal geen aftrek vindt, maar elders geprezen wordt om de smaak. Per persoon mag per dag een emmer van 10 liter aan schelpdieren meegenomen worden, en dat is af en toe ook te zien. Eigenlijk mag alleen voor eigen gebruik geraapt worden, maar als je met 5 emmers schelpdieren wegrijdt gaat het zeer waarschijnlijk een professionele keuken in… Wij maken het niet zo bont, desondanks is een halve emmer kokkeltjes een mooie buit.

Kokkels in de week

De opbrengst

De ‘kleine’ kokkeltjes worden gelijk dezelfde avond een maal, de wat grotere, zwarte gaan apart. Geen idee of het een apart ras is, ze smaken allemaal hetzelfde. Na een paar uur in een badje met zout en wat zetmeel zijn de meeste schelpen zo ver dat ze hun zand geloosd hebben, helaas lukt dat nooit helemaal. Oh well, ze smaken er niet minder om.

Gekookte kokkeltjes

Een maal voor een koning!

Heerlijk! En ruim voldoende voor drie man, en dat in nog geen uur. Vanuit een wildpluk perspectief staan de kokkeltjes dus erg goed op de ranglijst waar moeite tegen opbrengst worden afgewogen. De schelpen gaan in batches de pan in, en het kookvocht wat je dan aan het einde overhoudt is niet te versmaden! Met een beetje kookroom er in, even inkoken levert een geweldig sausje op. Onze gast had uiteraard haar deel meegekregen naar huis, dus met zes jaar kon ze haar familie haar eerste zelfverdiende maaltje serveren!

Gebakken kokkels

Gebakken kokkels

De grotere, wat zwartere schelpen zijn na anderhalve dag koelkast alsnog de pan in gegaan. Opvallend was, dat ze hun zwarte kleur aan het verliezen waren! De schelpen werden bleker en bleker, erg apart om te zien. Met al twee maaltjes kokkels in 24 uur achter de kiezen zijn deze als experiment ingelegd in het zuur. Er staan nu drie potjes in de koelkast te wachten of we het over een week nog durven om te proeven 🙂 Ik ben erg benieuwd hoe het gaat smaken…

Leave a Reply