Een pan vol poten!
Al weer bijna een jaar geleden stond een bevriend jager met een set hazen op de stoep. Dat was wel even slikken… Nu is haas prima eten, maar mijn hemel wat zijn die beesten groot als ze in de keuken liggen. Uiteindelijk is het wel gelukt, maar de eerste euro ging wel in het spaarpotje “woonboerderij met grote keuken en bijkeuken” 😉 De hazenrug vond al snel de weg de pan in, de poten zijn wat langer blijven liggen. En dan wordt het zomer. Hazenpeper en zomer, het voelt toch vreemd.
Gelukkig is het in Nederland nooit lang wachten op een periode grauw, grijs en regenachtig. Hazenpeper dus! Nou ja, een vrije variant er op. De recepten zijn talloos en wijd gevarieerd. In essentie komt het er echter op aan, dat het vlees zo lang in een smaakgevende pan met vocht gesmoord wordt tot het vlees praktisch van het bot valt. Daarna is het serveren als een hachee (botten verwijderen, vocht indikken, etc.) of het vlees op het bot laten en serveren overgoten met het vocht. Mijn dochter kennende werd het het laatste, en wat een succes!
Hazenbout Thalemma-Buiten stijl, 3 a 4 personen
- 4 achterpoten (plus 1 voorpootje omdat die nog goed was)
- 2 uien, in halve ringen (voor de dure lezers: concasser)
- 2 kleine winterwortels in schijfjes (voor de dure lezers: rondelles)
- 2 teentjes knoflook in schijfjes (voor de dure lezers: wederom rondelles danwel émincé als je daar zin in hebt)
- halve liter eerder getrokken konijnenstock. Andere stocks werken vast ook
- voldoende wijn om de pan af te vullen (voor de dure lezers: trek de kelder maar leeg)
- diverse kruiden: jeneverbes, laurier, peper, en alles wat je een goed idee vind
Braad de poten op fel vuur aan, zodat ze rondom mooi bruin worden. Leg ze apart op een bord, en fruit in dezelfde pan op laag vuur de uien. Voeg na een paar minuten de wortelen, de poten en de knoflook toe. Plaats enkele laurierblaadjes, een paar geplette jeneverbessen en een paar flinke draaien van de pepermolen toe. Werp een blik in de kruidenkast om te zien of er verder nog kruiden je toelachen voor deze pot.
Giet de stock over de poten, en vul de pan aan met de wijn tot de poten zo goed als onder staan. Breng aan de kook op wat hoger vuur en laat een paar uur langzaam pruttelen tot het vlees gaar is. Verwijder de poten, leg deze in een lauwe oven zodat ze warm blijven. Giet het vocht door een zeef en stop terug in de pan.
Vanaf hier is een scala aan mogelijkheden. De prof heeft het bloed van de haas nog om mooi mee aan de slag te gaan. Zo goed zijn wij natuurlijk niet, met pootjes die al bijna een jaar in de vriezer ligt. Wat dan gedaan? De saus kan ingedikt worden met kruidkoek of ontbijtkoek, gebonden met room, noem het maar op. Vandaag was de makkelijkste optie de meest verleidelijk: inkoken tot de helft over was. Door de konijnenstock was het toch al een dermate potent brouwsel dat er niets meer nodig was om het heerlijk te maken.
Poten verdelen over de gelukkigen, voldoende saus er overheen en smullen maar! Traditioneel met rode kool en aardappelpuree, maar de hazenpeper laat zich met veel combineren, als het maar ‘stevige’ smaken als bijvoorbeeld spuitjes zijn.
Eet smakelijk!
Vroeger, lang geleden, toen we als mensheid nog gewoon naar buiten mochten, toen… bleven de meeste mensen binnen. In die tijd kon ik me er echter wel mee vermaken, naar ons eigen stukje bos te gaan voor wat rust en uiteraard een mooi fikkie om boven te koken. Momenteel zou dat stukje bos perfect zijn om ons af te zonderen van de mensen, en als gezin even heerlijk te ontspannen. Helaas is echter in december de trouwe Pathfinder na lange, trouwe dienst echt definitief door de hoeven gezakt en zijn we tijdelijk autoloos. Geen bos voor ons dus, en dat is best wel balen.
